محبوب من! بعد از تو گیجم، بی قرارم، خالی ام، منگمبر داربستی از«چه خواهد شد» «چه خواهم کرد» آونگم سازی غریبم من که در هر پرده ام هر زخمه بنوازدلحن همایون تو می آید برون از ضرب و آهنگم تو جرات رو کردن خود را به من بخشیده ای، ورنه آیینه ای پنهان درون خویشتن از وحشت سنگم صلح است عشق اما اگر پای تو روزی در میان باشدبا چنگ و با دندان برای حفظ تو با هرچه می جننگم خود را به سویت می کشانم گام گام و سنگ سنگ اماتوفان جدا می افکند با یک نهیب از تو به فرسنگم در اشک و لبخند و سوک و سور رنگ اصلی ام عشق است من آسمانم در طلوع و در غروب آبی است بیرنگم از وقت و روز و فصل، عصر و جمعه و پاییز دلتنگندو بی تو من مانند عصر جمعه ی پاییز دلتنگم



:: بازدید از این مطلب : 521

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0